Kardeş Kıskançlığı

Her çocuk kıskanır.. Şiddetini aile belirler...
  insanoğlunun en çok yaşadığı, yaratılışıyla beraber getirdiği durumlardan biridir kıskançlık. Kıskançlığın temelinde bencillik, sahip olma, paylaşamama, kendine güvensizlik, kompleks, özenmek vb.. gibi duygular yatar. Normal yaşanması sağlıklı olan kıskançlığın dozu aşıldığında ortaya hem kişiye hem de maruz kalana zarar verici sonuçlar çıkabilir. Kardeş kıskançlığı çocuğun anneye ihtiyacının olduğu zamanlarda, özellikle erken yaşlarda daha yoğun yaşanır. 2-4 yaş arası kıskançlık için en elverişli zamandır..

Çocuklarda Kardeş Kıskançlığının Nedeni Nedir?
    -- Çocuklar bazı dönemlerde yaşanması normal kıskançlık gösterebilir. Örneğin 2 yaş çocuğu eşyalarını, oyuncağını, yemeğini ve en önemlisi ailesini paylaşmayı henüz öğrenememiştir ve bu durum kıskançlık gösterebilir.
    --Çocuğu yoksun bırakmak ya da her istediğini yerine getirerek maddi ödüller vermek de sahip olma duygusunu çok fazla beslediğinden paylaşamamaya bağlı kıskançlık yaratabilir.
   -- Genellikle ilk çocuklarda kardeş kıskançlığı dikkat çeker.Ailesinin ilgisine sevgisine alışan çocuk yeni gelen kardeş konusunda bilgilendirilmediği, yanlış yönlendirildiği için kıskançlık yaşar. Bu konuda ailenin çok dikkatli olup büyük çocuğa yardımcı olması gerekir. KArdeşlerini kıskanan birçok çocuğun kardeşlerine zarar verdiği, ölmelerini yok olmalarını istedikleri gözlemlenir. Her çocuk kendisinden sonra gelen kardeşini kıskanması doğal ve normalken ailenin tutum ve davranışı kıskançlığın şiddetini belirler...Aile dünyaya yeni gelen kardeşi çocuktan daha çok seviyor yaklaşımında bulunursa pek inandırıcı olmaz ve büyük çocuğun çelişkiye bağlı kıskançlık yaşamasına neden olur. "benden daha az seviyorlarsa neden kardeş aldılar? Neden annem sürekli onunla ilgileniyor.." gibi düşüncelere kapılan çocuğun gördüğü duyduğundan farklı olacaktır..

Kıskançlığın Belirtileri
--kıskanç çocuk huzursuz davranışlar gösterir, uykusuzluk çeker, basit nedenlerle kızar bağırır ağlar.
-- Anne baba ile yatmak ister
-- Türlü yollarla dikkat çekmeye çalışır.
-- KArdeşi olan çocuklarda yeniden altını ıslatma, meme emmek isteme, bebeksi konuşma.. gibi geri tepkimeler görülebilir.
-- Dünyaya yeni gelen kardeşe düşmanca hisler hissedip zarar vermek isteyebilir.
-- Anne babasının sevgisini, ilgisini üzerinde hissetmek ister.

Kıskançlık Nasıl Önlenir?
-- çocuklara sevgi, ilgi, disiplin, tutarsızlık gibi davranışlarda aşırıya gidilmemelidir.
-- Ebeveynler bariz bir şekilde çocuklar arası ayırım yapmamalıdır.
-- Paylaşma, işbirliği gibi sosyallikler çocuklara örnek olarak öğretilmelidir. (söyleyerek değil uygulayarak)
-- Çocukların kıskançlıkları; "Sen yemezsen kardeşine vericem, ağlarsan oyuncağını Ali' ye Ayşe' ye vericem" gibi sözlerle asla pekiştirilmemelidir.
-- Kardeşini kıskanan çocuğun ona olmayan eşyalarının kardeşine verilmesi kıskançlığını arttırabilir.
-- Kardeşini kıskanan çocuğa "gel birlikte kardeşinin mamasını yedirelim, sen tabağımı tutmak istersin yoksa yedirmek mi" gibi küçük sorumluluklar verilerek yakınlaşması sağlanabilir. Bunu yaparken abartmamak gerekir, çocuğun görev gibi algılaması durumu güçleştirir.
-- Her çocuk başka özellikler başka yetenekler gösterir. Kimi çocuk 15 aylık kimi çocuk 9 aylık yürür. ÇOCUKLAR BAŞKA ÇOCUKLARLA KIYASLANMAMALIDIR !!!!!

-çocuğunuza kardeşi olacağını nasıl söyleyeceğinizi biliyor musunuz?
-kardeşi olma arifesinde okula göndermeye kalkmadınız umarım !
- yastığı kardeşinin üzerine kaç kez kapattı?
- Kardeşinin biberonun emziğini veya eşyalarını kullanıyor mu?
-altını ıslatmaya başladı mı?
- sinirli, öfkeli, hırçın veya içekapanık davranışlar gösteriyor mu?
   ÇOCUĞUNUZA KAÇ KEZ: "BİZ EN ÇOK SENİ SEVİYORUZ BU ALTINA YAPIYOR KAKALI" DEDİNİZ????

Ailelerin bu konuda yaptığı yanlışlar nelerdir?
  çocuk kardeşini kıskanabilir, ancak bununla başedebilir ve sorun haline gelmeden çözülür. sorun haline getiren sebep aile ve çevrenin davranışlarıdır. genelde en sık yapılan en tehlikeli olan yanlışlar şunlardır;
    - sen bizim gözbebeğimizsin seni daha çok seviyoruz
  bu cümle çocuk tarafından şöyle algılanır: Demek ki bu yeni gelen sevilesi bir şey değil, annem ve babamda sevmiyormuş.

     -bebek altına kakasını yapıyor, kötü kokuyor...
  bu cümle ise kardeşinin nekadar zararlı ve işe yaramaz olduğunu ifade eder çocuk bunu kolayca algılar. ona nefret besler ve ondan sıkılabilir.

   -hep senin eskilerini giydiriyoruz ona yeni bir şey almıyoruz
  çocuk algılaması: öyleyse yeniyi hak etmeyecek kadar değersiz bir varlık, ben nedne değer vereyim özen göstereyim. ya da "öyleyse her gelen neden hep ona giysi oyuncak getiriyor, annem babam yalan mı söylüyor ne?"

- sonuç: "ben eşyalarımı bebeğe vermem." 
  bebeğin yeni eşyalar edinmeye hakkı vardır ve siz bunun farkında olur, bundan rahatsız olmazsanız büyük çocuk da kolayca kabullenir. En başından yeni gelen bebeğe de değer verip, ufak tefek sorumluluklarını büyük kardeşle paylaşırsanız çocuklar birbirleriyle dostane ilişki kurarlar. Aksi halde aralarında hep bir rekabet çekememe olacaktır.